زبان بدن نشستن
زبان بدن نشستن
زبان بدن نشستن : داشتن گرایش مثبت به دیگران باعث می‌شود در حالت نشسته کمی به سمت طرف مقابل متمایل شویم و دو نفر که با هم راحت هستند در کنار یکدیگر به راحتی لم می‌دهند.
در بین یک جمع هم افرادی که غریبه هستند معمولاً طوری می‌ایستند که وزن خود را روی یک پایشان می‌اندازند و افراد خودی‌تر بدن و سر خود را بیشتر به سمت جلو می‌برند. تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که بدن خود را کمی به جلو متمایل می‌کنند علاقمند هستند بیشتر صحبت‌های طرف مقابلشان را بشنوند.
یکی از مأمورین مبارزه با مواد مخدر عنوان می‌کرد آنها از این راهکار برای بازجویی از متهمان استفاده می‌کنند. او می‌گفت: “زمانی که متهم قصد اقرار دارد، من به سمتش خم می‌شوم و کمی بازویش را لمس می‌کنم. این کار باعث می‌شود متهم نوعی احساس صمیمت کرده و به آهستگی اعتراف کند. همچنین باعث می‌شود من هم با صدای ملایم و نرم‌تر با او صحبت کنم.”
فاصله گرفتن و عقب کشیدن بدن در زمان نشستن نشان از عدم علاقه بوده و یک سیگنال منفی تلقی می‌گردد. این به دلیل وجود مجموعه‌ای از شبکه‌های عصبی (لیمبیک) موجود در مغز است که انسان را وادار می‌کند به طور ناخوآگاه از هرچیز ناپسند، ناموافق و خطرناک دوری کند. علاوه بر این معنای دیگر تکیه دادن در هنگام مکالمه نشان از تسلط فرد بر موضوع می‌باشد.
در صورت کلی ترکیب حالت‌های مختلف بدن اعم از خم کردن یا کج کردن بدن و حالت‌های باز یا بسته معانی زیر را در بر دارد:
- تکیه به عقب با حالت بدن بسته، نشانگر بی‌علاقه‌گی و مخالفت
- تکیه به عقب با حالت بدن باز، علامت تفکر و تأمل
- رو به جلو نشستن با حالت بدن بسته، بیانگر خصومت
- رو به جلو نشستن با حالت بدن باز، نشانگر علاقه و توافق
- تکیه به چپ و راست و کمی به پشت، با قرار دادن نامتقارن دست و پا و بلند کردن آرام دست‌ها بیانگر استراحت و آسودگی خاطر فرد می‌باشد. همچنین دریافته‌ام که افراد، بیشتر وقتی با زیردستی‌ها و کوچک‌ترهای خود برخورد دارند به طرفین تکیه می‌دهند.
امتحان کنید
به خاطر داشته باشید که اگر به تازگی با کسی آشنا شده‌اید هرگز جلوی او لم ندهید؛ چرا که در این حالت او احساس خوبی از بودن در کنار شما نخواهد داشت. بنابراین صبر کنید تا کمی بیشتر با یکدیگر رابطه برقرار کنید سپس راهکارهای خود را اعمال کنید.
امتحان کنید
در برخورد با افراد آنها را مانند چراغ راهنمایی تصور کنید. اگر فرد حالت و برخورد باز داشت، آن را چراغ سبز تلقی کرده و سعی کنید به راحتی با او ارتباط برقرار کنید. اگر از بدن فرد علائم بی‌اعتمادی یا تدافعی مشاهده کردید (چراغ زرد) می‌دانید که باید با احتیاط برخورد کنید و حالت و برخوردهای مخالفت‌آمیز و بسته همراه با چهره درهم کشیده را نیز چراغ قرمز دانسته یا از او دور شوید یا نحوه برخورد خود را تغییر دهید.
