آشنایی با زبان بدن چشم
آشنایی با زبان بدن چشم
زبان بدن چشم : چشم‌ها دروازه‌های ورود به روح بشر خوانده می‌شوند. آنها با انتقال اطلاعات بسیار زیادی از درون انسان، به واضح‌ترین و رساترین زبان با ما سخن می‌گویند. شاید تا به حال به این موضوع توجه نکرده‌اید، اما ما توسط چشم‌هایمان بیشتر از هر عضو دیگری بدنمان پیام‌ها را دریافت و ارسال می‌کنیم. دشمنی، خشم، جذابیت، خوشایندی، پذیرش، فریفتن، پس زدن، تردید، شرمندگی، کسالت و … تمام اینها تنها با یک نگاه منتقل می‌شوند. این مقاله به ما می‌آموزد که چرا ایجاد یک رابطه درست و کامل چشمی مهارتی کاملاً حرفهای تلقی می‌گردد. همچنین این که چگونه اندازه مردمک چشم افراد به شما می‌فهماند که مورد علاقه طرف مقابل‌تان هستید یا خیر؟، یا چطور با دنبال کردن حرکات چشم کسی می‌توانید خط فکر او را دنبال کنید؛ چگونه تفاوت نگاه تجاری را از نگاه اجتماعی تشخیص دهید، و یا چرا وقتی کسی خبر بدی می‌شنود چشمانش را می‌بندد؟
مارتین، برای کاری که به دنبال آن بود تمام شرایط را داشت و بعد از فهمیدن این که شرکت، او را استخدام نکرده و به شدت شوکه شد. وقتی از مسئول استخدام دلیل رد صلاحیتش را پرسید، به او گفت شما از لحاظ فنی تمام شرایط را دارا هستید، اما نتوانستید مصاحبه کننده را قانع کنید، چرا که نمی‌توانستید به چشمان او نگاه کنید.
ما به طور غریزی نوع نگاه افراد را به حالات درونی آنها نسبت می‌دهیم. همه ما این گونه جملات را شنیده‌ایم:
“نگاه سردی به او کرد”
” با نگاهش او را محاکمه کرد”
“با چشمان باز وارد این کار شدم.”
“نگاهی خشمگین به او کرد”
“نگاه تحقیرآمیزی کرد.”
“نگاه مشترکی به یک موضوع”
قدرت تماس چشمی:
تماس چشمی از آن جهت بسیار با اهمیت است که غریزی بوده و با الگوهای برزیستی انسان رابطه دارد. کودکانی که می‌توانند تماس چشمی بهتری برقرار کنند، توجه دیگران را بیشتر به خود جلب کرده و شانس بیشتری برای تغذیه و مراقبت بهتر شدن دارند. ما هم به عنوان افراد بزرگسال اهمیت زیادی برای علائمی که از چشمان یکدیگر دریافت می‌کنیم قائل هستیم.
“جایی خوندم که تماس چشمی یک مهارت مهم در کار و تجارت به شمار میاد!”
امتحان کنید
تمرین کوتاهی برای تقویت تماس چشمی: یک روز کامل به رنگ چشم هرکسی که می‌بینید توجه کنید. نیازی نیست که حتما رنگ چشم‌ها را به خاطر بسپارید. فقط به آنها خوب دقت کنید؛ با این تمرین ساده مهارت ایجاد روابط با دیگران را در خود افزایش می‌دهید.
تماس چشمی زمانی بیشترین تأثیر را دارد که هر دو طرف به نفوذ آن در شرایط آگاهی داشته باشند. (و این نفوذ ممکن است در شرایط درون‌گرایی و برون‌گرایی، زن و مرد یا بین فرهنگ‌های مختلف، متفاوت باشد) اما در هر صورت هرچه قدرت تماس چشمی بیشتر باشد، مخصوصاً در مدت زمان 4 یا 5 ثانیه، نتایج بهتری به همراه خواهد داشت. بنابراین اگر کسی به مدت طولانی به ما نگاه کرد، باید بدانیم مورد علاقه او هستیم و اگر او دو سوم وقت را به ما خیره بود، می‌فهمیم که جذابیت زیادی برای او داریم.
قطع تماس چشمی:
برای همه ما اتفاق افتاده است؛ شما در یک جمع کاری قرار دارید و شخصی که شما با او صحبت می‌کنید ناگهان نگاهش را از شما برمی‌گرداند و اطراف اتاق را نگاه می‌کند. آیا تا به حال فکر کرده‌اید چرا در این لحظه تصور می‌کنید او اصلاً به حرفهای شما گوش نمی‌دهد؟ به ظاهر منطقی نیست. قاعدتاً برای شنیدن صحبت شما نیازی به دیدن‌تان ندارد. انسان با چشم‌هایش نمی‌شوند. می‌شنود؟
در طول مکالمه ارتباط چشمی توسط چند سری نگاه صورت می‌گیرد. نگاه‌های شخص گوینده، که برای حصول اطمینان از فهم صحیح حف‌هایش در طرف مقابل و نیز زیر نظر گرفتن عکس‌العمل‌های او صورت می‌گیرد و نگاه‌های شنونده که او هم به منظور ارزیابی علاقه طرف دیگر و توجه به آنچه گفته می‌شود صورت می‌گیرد.
همچنین این نگاه‌ها به منظور علامت تأیید بین طرفین نیز تلقی می‌شوند.
زمانی که فرد در انتهای صحبت‌هایش بالا را نگاه می‌کند، این مفهوم را به شنونده می‌رساند که قصد پایان دادن به صحبت‌هایش را دارد. همچنین با ایجاد وقفه در حین مکالمه، خنده یا جواب دادن به سؤالات کوتاه، نوعی ارتباط چشمی متقابل بین دو طرف مکالمه رخ می‌دهد. در مکالمات دوستانه‌تر و مشتاقانه‌تر، افراد به طور طبیعی مدت طولانی‌تری به هم نگاه می‌کنند. از بارزترین نشانه‌های یک مکالمه بیهوده و کسالت‌بار این است که یکی از طرفین نگاهش را برگرداند و به سایر افراد و اشیاء پیرامون توجه کند. پس زمانی که فرد ساعتش را نگاه می‌کند، در حالی که پلک می‌زند، به دوردست نگاه می‌کند، یا اتاق را برانداز می‌کند، از این طریق با چشم‌هایش به روشنی یه طرف مقابل می‌فهماند دیگر به صحبت او گوش نمی‌کند.
پرهیز از ارتباط چشمی
تماس چشمی ضعیف، در بسیاری از موارد ایجاد نارضایتی کرده و حتی بی‌ادبی و بی صداقتی نیز تلقی می‌گردد. جالب است بدانید در یک بیمارستان نامه‌های رسیده را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که 90 درصد شکایات به دلیل ارتباط چشمی ضعیف پزشکان با بیمارانشان بوده که برداشت بیماران از آن بی توجهی و عدم مراقبت کافی بوده است.
افراد دروغ‌گو، مگر کسانی که خیلی تمرین کرده باشند یا خیلی بی‌شرم باشند، هرگز ارتباط چشمی برقرار نمی‌کنند. اما حرفه‌ای‌ها برای مدت طولانی در هنگام صحبت کردن در چشم طرف مقابل خیره می‌شوند تا به این شکل با اعتماد به نفس ثابت کنند دروغ نمی‌گویند. به غیر از این استثناء، عموماً افراد به این گونه‌اند که در هنگام دروغ گفتن از ایجاد ارتباط چشمی اجتناب کرده و در هنگام گفتن حقیقت و دفاع در برابر گفته‌های ناحق، با چشمان باز به طرف مقابل‌شان خیره می‌شوند.
معمولاً افرادی که با ما صادق نیستند و اطلاعات نادرست به ما می‌دهند، در کمتر یک سوم زمان مکالمه با ما ارتباط چشمی برقرار می‌کنند.
افراد همچنین زمانی که در مورد مباحث پیچیده بحث می‌کنند، یا از عکس‌العمل‌های طرف مقابل ناراحت می‌شوند، طرف مقابل را دوست ندارند، احساس امنیت نمی‌کنند، خجالت می‌کشند، شرمنده می‌شوند، دست‌پاچه می‌شوند، افسرده می‌شوند یا ناراحت هستند، ارتباط چشمی ضعیفی برقرار کرده یا اصلاً برقرار نمی‌کنند. در رستوران‌ها، گارسن‌ها برای این که به مشتری بفهمانند مشغله‌شان زیاد است و فرصت بحث با آنها را ندارند، سعی می‌کنند که به چشم آنها نگاه نکنند. کارمندان هم وقتی با خواسته‌ها و سؤالات بیش از حد مدیران خود روبرو می‌شوند، نگاه‌شان را پایین انداخته و به نشانه تلاش برای یافتن پاسخ و مدارک لازم، کاغذهای مقابل‌شان را بررسی می‌کنند. به همین دلیل است که رانندگان هم برای این که نشان دهند مسیرشان را بلد هستند، بهترین راه این است که به چشمان دیگران نگاه نکنند تا در انتخاب مسیر از آنها کمک نگیرند.
ارتباط چشمی منفی: خیره شدن
خیره شدن به معنای نگاه مستقیم ادامه‌دار به کسی است و مصداق افزایش نوعی ارتباط چشمی است که منجر به ایجاد رضایت و علاقه‌مندی نمی‌گردد. در حقیقت برداشت ما از خیره شدن به چشمانمان منفی و گاهی تهدیدآمیز است. این نوع ارتباط چشمی شدید، عموماً حس برتری، میل به غلبه کردن، بی احترامی و گاهی توهین را به همراه دارد. در طول مکالمه، زمانی که طرف مقابل مخالف نظر ماست، مدت بیشتری به چشمان ما خیره می‌شود، اما ارتباط چشمی سخت و خشکی با ما برقرار می‌کند؛ در این حال مردمک چشمان ا ونیز تنگ‌تر می‌شوند.
چشمان حیله‌گر:
چشمان حیله‌گر اصطلاحی است که عموماً بیانگر فریب و نیرنگ است. اما هرگاه این حالت چشم (چشمان تنگ شده که دائماً به چپ و راست حرکت می‌کنند) را دیدید، خوب دقت کنید چه انگیزه‌ای در پس آن است. چرا که همیشه نمی‌توان گفت این حالت نشان از دروغ گفتن دارد.
زمانی که افراد حالت تدافعی داشته یا احساس امنیت نمی‌کنند، چشمان آنان مرتباً به چپ و راست حرکت می‌کند. این به این معناست که آنها به طور ناخودآگاه به دنبال راه خروج از این شرایط هستند. اضطراب و نگرانی در چهره افراد توسط این نوع نگاه آشکار می‌گردد.
چشمان گشاد:
چشمان گشاد نشانه موافقت و ذوق‌زدگی است؛ زمانی که چشمان فرد از خوشحالی باز می‌شوند، ابروها بالا می‌روند و دهان نیز اندکی باز می‌شود. همچنین می‌توانید حالت ظریف‌تری از این حس را زمانی که فرد در مورد موضوع مورد علاقه‌اش بحث می‌کند مشاهده کنید.
در سوی دیگر زمانی که افراد بترسند یا خیلی عصبانی شوند نیز، خواهید دید چشمانشان به صورت هیجان‌زده و غیرارادی باز و گشاد می‌شود. این نوع عکس‌العمل معلول سیستم عصبی بدن است. زمانی که در اصطلاح می‌گویند چشمان فرد از کاسه خارج می‌شود، پیامد قریب‌الوقع آن برخورد شدید لفظی یا حتی فیزیکی فرد عصبانی است.
اندازه مردمک چشم:
بررسی‌ها نشان دادند کارت بازهای حرفهای وقتی که حریف‌شان عینک دودی به چشم داشته باشد کمتر برنده می‌شوند. به نظر شما شما چرا این چنین است؟ چه اطلاعاتی پنهان می‌شوند که شانس موفقیت این حرفه‌ای‌ها را کمتر می‌کند؟ به نظر می‌رسد آنها از حالت مردمک چشم حریف‌شان متوجه شرایط می‌شوند که با پوشاندن چشم، این راه ارتباطی آنها قطع می‌شود. شرایط فیزیکی زیادی هستند که باعث تغییر اندازه مردمک چشم می‌شوند: شرایط نور و روشنایی، بعضی داروها و گاهی حرکات سنگین بدنی. اما جالب‌ترین دلیل تغییر اندازه مردمک چشم فیزیکی نیست بلکه دلیل عاطفی دارد. دکتر “آکارد هس” مدیر سابق گروه روانشناسی دانشگاه شیکاگو در تحقیقات بالینی خود نشان داده بود، مردمک چشم زمانی که یک چیز خوشحال کننده، جذاب و تحریک کننده ببیند، به طور غیر ارادی بازتر می‌شود.
اگر افراد توسط چیزی که می‌بینند بیش از حد خوشحال و تحریک شوند، مردمک چشم آنان بازتر می‌شود تا آنها بیشتر ببینند. پس زمانی که کارت بازها می‌دیدند مردمک چشم حریف‌شان یکباره باز می‌شود متوجه می‌شدند، دست خوبی دارند و نباید روی این دست شرط ببندند. اما فقط این افراد نیستند که به این نشانه تکیه می‌کنند، همه ما متوجه این حالت می‌شویم و به این نشانه‌ها پاسخ می‌دهیم. همسران نگاه عمیقی به چشمان یکدیگر می‌کنند تا با دیدن باز شدن مردمک چشم یار خود، رابطه خود را محکم‌تر کنند. فروشندگان موفق هم به مردمک چشم مشتریان خود توجه می‌کند که اگر دیدند بازتر شد، نشان از موافقت و آمادگی خرید است و اگر بسته‌تر شد، علامت مخالف و مقاومت مشترری است. مغز ما طوری برنامه‌ریزی شده است که اندازه مردمک چشم روی ما تأثیرذار است.
این ویژگی برای پیشینیان ما بسیار کاربرد داشته، آنها می‌توانستند بفهمند از چه کسی باید دوری کنند و با چه کسی باید نزدیکی کنند. البته این برنامه‌ریزی مغزی امروزه هم به همان میزان کاربرد دارد.
ما به صورت خودکار کسانی که مردمک چشم‌شان بازتر باشد را بیشتر از کسانی که مردمک چشمانشان بسته است دوست داریم. بررسی‌ها نشان می‌دهد انسان‌ها، به ویژه زنانی که مردمک چشم‌شان بازتر و گشادتر است جذاب‌ترند. برای تبلیغ محصولاتی که نیاز به عکس کامل صورت دارند توجه کنید که باید مردمک چشم را باز تصویر کنید. باربارا پیز و آلن پیز مؤلفان کتاب “توصیف زبان بدن” با این تکنیک توانستند فروش رژ لب رولن (REVLON) از روی کاتالوگ تا 45 درصد افزایش دهند.
توانایی تشخیص و فهم معنای تغییر اندازه مردمک چشم نیز در مغز ما برنامه‌ریزی شده است و به صورت خودکار و غیرارادی صورت می‌گیرد. (کارت بازهای حرفهای تصور می‌کردند موفقیت‌شان به دلیل هوش و تحربه‌شان بوده) انسان‌ها به دلیل این که کنترلی روی تغییر اندازه مردمک چشم خود ندارند، علائمی مانند علاقه‌مندی، جذابیت و عواطفی که از این طریق منتقل می‌شود را می‌پذیرند. اگر به این قسمت از بدن توجه خاصی کنید، خواهید دید مردمک چشم حرفهای زیادی برای گفتن دارد.
در هر حال، به جز استفاده از قطره چشمی که من توصیه نمی‌کنم، راه‌های زیاد دیگری برای تغییر سایز مصنوعی مردمک چشم وجود ندارد. به یاد داشته باشید که مردمک چشم به آرامی و به طور خودکار در مکان‌های کم نور باز می‌شود. به همین دلیل است که وقتی افراد در مکان‌های کم نورتر با هم روبرو می‌شوند، رابطه بهتری برقرار می‌کنند.
چشم ذهن:
سال‌ها پیش که من روی برنامه‌ریزی عصبی ـ کلامی (N.L.P) مطالعه می‌کردم، می‌توانستم با دیدن حرکات چشم افراد خط فکری آنها را دنبال کنم. انسان زمانی که فکر می‌کند، برحسب موضوعی که به آن می‌اندیشد، به بخش‌های مختلف مغز دسترسی پیدا کرده و چشمان او با این فرآیند علائم و نشانه‌های مخصوصی را آشکار می‌کند.
امتحان کنید
این موارد را روی چند نفر از همکارانتان امتحان کنید. این سؤالات را از آنها بپرسید و هنگام پاسخ دادن، به چشم‌هایشان خوب دقت کنید. اگر راست دست باشند، حرکت چشم‌هایشان به این شکل خواهند بود.
- اولین ماشین شما چه رنگی بود؟ (بالا و چپ)
- اگر رنگ‌های رنگین‌کمان برعکس شوند چگونه می‌شوند؟ (بالا و راست)
- مشخص‌ترین صدایی که از کودکی به خاطر می‌آوری صدای چیست؟ (به سمت گوشه‌ها)
- خوابیدن روی ماسه‌های گرم و نرم ساحل چه حسی به شما می‌دهد؟ (پایین و راست)
- شعر آهنگ مورد علاقه‌ات را به آرامی برای خودت زمزمه کن؟ (پایین و چپ)
اغلب افراد راست دست وقتی به چیزی که قبلاً دیده‌اند فکر می‌کنند چشمانشان سمت چپ و بالا را نگاه می‌کند و این در حالی است که به نقطه خاصی توجه نمی‌کنند. (این علائم غالباً برای افراد چپ دست، برعکس است.) اگر کسی خانه خود را توصیف کند، چشمانش به این جهت خیره می‌شود. وقتی راست دست‌ها بخواهند تصویری بسازند، (مثل این که بخواهند یک “گاو بنفش” را تصور کنند، عموماً چشمانشان سمت بالا و راست را نگاه می‌کند. اگر بخواهند چیزی را قبلاً شنیده‌اند بازگو کنند (مثل صدای مادرشان)، سمت چپ را طوری نگاه می‌کنند که سرشان را کمی کج کرده باشند. اگر احساسی را به خاطر می‌آورند (حس فیزیکی یا عاطفی)، به سمت پایین و راست نگاه می‌کنند. همچنین افراد زمانی که به آرامی با خودشان حرف می‌زنند سمت چپ و پایین را نگاه می‌کنند.
درک این علائم زودگذر چشم نیاز به تمرین زیاد دارد، اما اگر با دقت نگاه کنید خواهید فهمید که آیا افراد به تصاویر فکر می‌کنند، به کلمات یا عواطف؟ به خاطر داشته باشید الزاماً از تمام افراد راست دست این علائم را نخواهید دید.
شما با علم به این موضوع (همان طور که من در مشاوره‌های تمرینی خود توانستم) خواهید توانست با هرکس به راحتی با زبان خودش صحبت کنید:
“از این زاویه به این موضوع نگاه کن.”
“آیا این کار به نظر شما مناسب است؟”
“آیا آنچه شما فکر می‌کنید درست است؟”
شما همچنین می‌توانید با یک نگاه کوتاه متوجه شوید که آیا فرد آنچه را که پیش‌تر دیده است بازگو می‌کند؟ (چشم‌ها به بالا و چپ) یا صحنه‌ای را ذهنش تصویر می‌کند. (چشم‌ها بالا و راست)
نگاه کاری و نگاه اجتماعی
خانم مدیری را می‌شناختم که از کار با کارمندان مرد در اداره‌اش گلایه می‌کرد. او با اعتراض می‌گفت: آنها مرا در محیط کار جدی نمی‌گیرند. فکر می‌کنند من با آنها خوشگذرانی می‌کنم؛ که اصلاً اینطور نبود. بعد از این که مدتی برخورد وی با کارمندانش را دیدم، متوجه موضوع شدم. او با “نگاه اجتماعی” در مورد مسائل کاری بحث می‌کرد. توضیح بیشتری می‌دهم: اگر یک مثلث فرضی در نظر بگیرید که ضلع پایینی آن بین چشم‌ها باشد و نوک آن وسط پیشانی، با نگاه کردن به این محدوده “نگاه کاری” کرده‌اید و به صورت غیرکلامی رویکرد کاری و جدی اتخاذ نموده‌اید.
امتحان کنید
این کار را برای خودتان امتحان کنید. در یک مباحثه کاری نگاه خود را معطوف به محدوده مثلث کاری کنید. در جای دیگر به محدوده مثلث اجتماعی تمرکز کنید. خواهدی دید همان تغییر کوچک نگاه چه تأثیری بر افرادی خواهد گذاشت که با آنها صحبت می‌کنید.
اما اگر مثلث را برعکس کنید و تمرکز دیدتان را به سمت دهان طرف مقابل ببرید، بار نگاه اجتماعی را منتقل خواهید کرد که این نوع نگاه گاهی با انواع حس روابط دوستانه همراه خواهد بود. (حتی در محیط‍‌‌های کاری)
جالب است بدانید در بین گروه‌های اجتماعی هم فردی که سطح دید و چشمانش بالاتر باشد، عموماً به عنوان رهبر گروه در نظر گرفته می‌شود و افرادی که به گروه اضافه می‌شوند نوبت سخن را به او واگذار می‌کنند.
دانستن نگاه کاری اصولاً به این معنا نیست که شما هرگز نباید به محدوده مثلث اجتماعی فرد نگاه کنید. بهتر است فقط هنگامی که می‌خواهید مسائل مهم را بیان کنید مستقیماً به این نقطه نگاه کنید. اما خانم‌ها بدانند که به ویژه در روابط کاری و تجاری استفاده از این روش بسیار مؤثر خواهد بود.
میزان پلک زدن
در طول مکالمه میزان طبیعی پلک زدن بین شش تا هشت پلک در دقیقه است که هرکدام به مدت تقریبی یک دهم ثانیه طول می‌کشد. البته این تعداد زمانی که فرد زیر فشار باشد افزایش پیدا می‌کند. برای مثال وقتی افراد دروغ می‌گویند تعداد پلک زدن‌هایشان به طور قابل توجهی زیاد می‌شود. بازپرس‌ها و مأموران گمرک معمولاً به میزان پلک زدن مظنونین دقت می‌کنند تا محلی که احتمالاً چیزی را از آنها پنهان کند متوجه تغییر در میزان پلک زدن آنها می‌شوند. تند تند پلک زدن همچنین می‌تواند نشان دهنده نور بیش از حد فضا یا نشان از اضطراب و عصبانیت به هر دلیلی باشد. همچنین زمانی که فرد حقیقتی را می‌گوید اما نگران است که طرف مقابل حرفش را باور نکند نیز تندتر پلک می‌زند.
چرخاندن چشم:
حرکت همیشگی چشم نوجوانان هنگامی که والدینشان آنها را نصیحت می‌کنند. هرگاه این حرکت را در چشم افراد دیدید بدانید که به آن چه شما می‌گویید شک داشته، یا اصلاً حرف شما را باور نمی‌کنند.
نگاه یک طرفه:
نگاه یک طرفه، هم می‌تواند به معنای علاقه باشد، هم خصومت و به این بستگی دارد که با چه حالت صورتی همراه باشد. هنگامی که این حرکت با لبخند یا بالا بردن ابروها همراه باشد نشان از علاقه‌مندی دارد. اما اگر با پایین آوردن ابروها (اخم کردن) همراه باشد می‌تواند بیانگر سوء ظن، خصومت یا انتقاد باشد.
پلک زدن آهسته:
آهسته پلک زدن نوعی رفتار غیرارادی است که فرد به این شکل بیان می‌کند موافق صحبت کردن با شما نیست. اگر بیشتر از یک ثانیه طول بکشد تا فرد پلکش را باز کند به این معنی است که او نمی‌خواهد شما را ببیند و اگر این حرکت با تکان دادن سر رو به عقب همراه باشد نشان دهنده این است که فرد از شما خسته شده، با موضوع مخالف است، یا نسبت به شما احساس برتری می‌کند.
پایین انداختن نگاه:
پایین انداختن نگاه یکی از نشانه‌های اطاعت و مطیع بودن است که اگر با پایین آوردن سر یا خم شدن همراه باشد نشان از ابراز احترام بیشتر و تعظیم کردن دارد.
سرپایین، نگاه بالا:
حالتی که به واقع مجموعه‌ای از رفتارهای غیرکلامی است؛ پایین انداختن سر و کمی مایل کردن آن به یک سمت در حالی که بالا را نگاه می‌کنیم، ژست کاملاً مؤدبانه و مطیعانه‌ای که غالباً در خانم‌ها دیده می‌شود و تقلیدی از نگاه کودکانه است. پرنسس دیانا معمولاً با این ژست عکس می‌انداخت، حالت غیر ارادی که بیانگر محبت و حمایت عمومی او بود.
بستن چشم:
مدیر یک شرکت خبر بدی برای کارمندانش داشت. شرکت آنها قرار بود با یک سازمان دیگر ادغام شود و در نتیجه بسیاری از کارمندانش مشمول تعدیل نیرو و اخراج از شرکت می‌شدند. وقتی او داشت این خبر بد را می‌گفت من شاهد این صحنه بودم و دیدم افراد هنگام شنیدن این خبر ناگوار، چشمان خود را برای لحظاتی بستند. چشمان ما از هر دوربینی تیزترند و اولین راه دریافت اطلاعات از دنیای بیرون هستند. اما چشمان ما که همواره میزبان انواع ورودی‌ها هستند، گاهی مانع آنها نیز می‌شوند.
امتحان کنید
اگر مطلبی را بیان می‌کنید و می‌خواهید عکس‌العمل لحظه‌ای شنوندگان را نسبت به آن ببینید، چشم‌ها را تعقیب کنید. خواهید دید چشمان آنها به سمت خبر خوش حرکت می‌کند و با شنیدن خبر بد رو بر می‌گردانند و اگر دیدید آنها چشمان خود را بستند، مطمئن باشید از آنچه شنیده‌اند یا ترسیده‌اند یا به شدت نارحت شده‌اند.
در حقیقت “بستن چشم‌ها” مکانیزم بسیار حیاتی است که از دیدن تصاویر ناگوار و خطرناک جلوگیری می‌کند و ممکن است به صورت بستن پلک‌ها یا پوشیدن چشم با دست باشد. این عکس‌العمل آن قدر عادی به نظر می‌رسد که گاهی افراد یا اصلاً متوجه آن نمی‌شوند یا اهمیت واقعی آن را درک نمی‌کنند.
چشم‌های اشک‌بار:
همه در مراسم اهداء جوایز احساساتی شده بودند. شرکت به تازگی از شرایط سخت کاری عبور کرده بود و مدیرعامل شرکت با بیان مشکلاتی که پشت سر گذاشته بودند به تقدیر از کارکنانی پرداخت که با همکاری خود شرکت را از ورشستگی نجات داده بودند. زمانی که مدیر عامل می‌خواست افراد نمونه‌ای که با سختکوشی خود شرکت را نجات داده بودند برای دریافت جوایز فرا بخواند، چشم‌هایش پر از اشک شد و مجبور شد برای لحظاتی صحنه را ترک کند. او سرشار از احساسات شده بود و همه حضار متوجه این متوجه این موضوع شده بودند.
ابتدایی‌ترین دلایل سرازیر شدن اشک از چشم، عکس‌العمل طبیعی چشم به آلرژی، وجود جسم خارجی در چشم، دود و بخار (مانند بخار آمونیاک و یا بوی پیاز) و جراحت و درد است. اما جاری شدن اشک دلایل دیگری هم دارد، گاهی اشک‌ها بیانگر جملاتی هستند که زبان قادر به بیان آنها نیست.
اشک‌ها نمود گسترش حلقه‌های وابستگی کودکان به والدینشان هستند. آنها پاسخ افراد به ابراز احساس ما می‌باشند که با نوعی احساس محبت، توجه، درک و همفکری همراه می‌شوند. با این که بازیگران حرفهای می‌توانند به خوبی اشک مصنوعی بریزند اما اشک واقعی (مانند گریه مدیرعامل آن شرکت) به وضوح بیانگر یک رویداد مهم عاطفی است.
پس به این شکل ما تمام مسائل مربوط به چشم‌ها را مطرح کردیم و آنها را برای شما باز کردیم؛ پنهان کردن، آشکار کردن، مخالفت کردن، مجبور کردن و … از جمله کارهایی هستند که چشمان ما قادر به انجام آن هستند؛ چشم‌ها می‌توانند؛ به همین دلیل است که شما از امروز می‌توانید با نگاهی جدید به کسانی که با آنها کار می‌کنید روبرو شوید. حتماً شما هم از این که چگونه زبان بدن چشم می‌تواند الگوی جدیدی در روابط کاری‌تان با دیگران ایجاد کند شگفت‌زده شده‌اید.
